W ogrodach poezji

Czarno białe wspomnienia spoglądają ze zdjęć
z nostalgiczną szarością uśmiechu
oczu w przyszłość wpatrzonych, w których była wciąż chęć
o miłości swej marzyć bez grzechu.

A nam trudno jest dzisiaj o szczęściu zapomnieć,
niespełnienie wciąż czcimy, gdy z żalem
malujemy w marzeniach swe szczęście nieskromnie,
które spełnić nie może się wcale.

I marzymy naiwnie o grzesznej miłości,
którą kiedyś o świcie spotkamy,
słońce ciepłe ogrzeje stare myśli i kości,
choć nadziei już przecież nie mamy.

Pozostały nam tylko te wspomnienia ze zdjęć,
barwnych przygód już dawno zszarzałych,
ale oczy, jak dawniej, marzyć mają wciąż chęć,
kochać mocno, jak dawniej kochały.

28 marca 2012 r. Cieszyn