W ogrodach poezji

Pragnę zaśpiewać cichym nut szelestem
w jasnym poranku pieśń zielonych drzew,
lecz niezbyt zdolnym jednak bardem jestem,
nie wzruszy koron mój kaleki śpiew.

Pragnę zaśpiewać nut wilgotnym pluskiem
wody strumienia wśród zielonych wzgórz,
lecz swoim głosem tylko wody musnę,
nie wzruszę wody moim śpiewem. Cóż...

Pragnę zaśpiewać nut szumiącym wiatrem,
ale wiatr zaśmiał mi się prosto w twarz:
- nie próbuj śpiewać, bo ci uszu natrę,
nie próbuj śpiewać - marny talent masz!