W ogrodach poezji

Od zachodu przyszły deszcze,
cały świat już płacze,
długo będę czekał jeszcze,
zanim Cie zobaczę?

Deszczu dzieli nas zasłona,
nie zobaczę Ciebie,
chociaż piszą wiatry o nas
mroczną pieśń na niebie.

A deszcz pada, ciągle pada,
padać nie przestanie,
lecz mi płakać nie wypada,
moje życie tanie.

Nie płacz, nie płacz, piękny świecie,
nie płacz deszczu łzami,
minie chłodny, smutny kwiecień,
przyjdzie maj z kwiatami.

Więc uśmiechnij się słonecznie,
przepędź deszczu słotę,
ujrzeć miłą chcę koniecznie
w jej sukience złotej.

18 czerwca 2013 r.