W ogrodach poezji

Dam Ci, miła, zieleń łąk,
kwiatów barwną ciszę,
promyk słońca dam do rąk,
niech Cię ukołysze.

Dam, Ci, miła, wiatru śpiew,
zaklęty w błękity,
i wiosenne pieśni drzew,
płynące przez świty.

Dam Ci dni słonecznych czas
w zbóż złocistych łanach,
rozpostartych aż po las,
moja ukochana.

Dam Ci też cudowne sny
pod niebem gwiaździstym,
siebie dam tęsknotom Twym
razem z sercem czystym.

Dam Ci mój maleńki świat
- kolorową przestrzeń,
zasłuchaną w szepty gwiazd...
i dam Ci coś jeszcze...