W ogrodach poezji

Lazurowe zamyślenie
twych cudownych oczu
pogrąża mnie we wspomnienie,
chcę znów dotyk poczuć
ciepły, niby słońca promień,
gdy błądzi po twarzy,
rozpal, proszę, w sercu płomień,
chcę o tobie marzyć.

W uśmiech otul mnie błękitnie
rozkoszną pieszczotą,
niechaj szczęście me rozkwitnie
radosną tęsknotą,
już w mym sercu miłość płonie,
jak na niebie słońce,
podam, miła, moje dłonie,
czujesz? Są gorące.

Kocham oczu lazur czysty
błękitną miłością,
jesteś szczęściem dla mych myśli,
zachwycasz pięknością,
zakochałem się na wieczność,
tuląc cię w ramionach,
powędrujmy Drogą Mleczną,
moja zamyślona.