W ogrodach poezji

Przepaść dziś między nami,
między jawą, a snami,
chociaż dusze nas łączą, świat dzieli,
ja rozumiem, kochanie
- jawą sen się nie stanie,
nigdy na to los się nie ośmieli.

I choć serce me płonie,
we śnie chwycę w swe dłonie
Ciebie, miła, w ramiona swe wtulę,
idę ze swą miłością,
tęskniąc wciąż za radością,
z sercem, które w mej piersi łka bólem.

Nocą znów mi się śniłaś,
byłaś tak blisko, miła,
Twoje oczy się śmiały cudownie,
to sen tylko...mój Boże,
między nami jest morze
nieprzebyte i wielkie ogromnie.

Śnij się, śnij jak najczęściej,
te sny moim są szczęściem,
chociaż nigdy nie będą spełnione,
we snach jesteś tak blisko,
choć daleka uściskom
mej miłości zupełnie szalonej.