W ogrodach poezji

Otul mnie w ciszę poranków,
w słońca złociste promienie,
wieczną tęsknotą kochanków,
która jest serca pragnieniem.

Otul mnie wiatru powiewem,
błękitem pełnym skowronków
i swego uczucia śpiewem,
ukrytym w przeznaczeń wątku.

I szeptem swych czułych marzeń,
do piersi przytul się, proszę,
gdy w spełnień naszych miraże
swoje marzenia przynoszę.

Otul mnie w kolor nadziei,
niechaj w zieloność popłynę,
pełną cudownych odcieni
- w naszego szczęścia krainę.

We włosów otul puszystość,
dotyku rozkosz chcę poczuć,
cudowną pragnę mieć bliskość
w spojrzeniu twych czarnych oczu.

I duszę otul mą tęskną
miłości cieplutkim kocem,
radości podaruj piękno
- przyjdź w moje samotne noce.

18.02.2012