W ogrodach poezji

Chwytam dziś kropelki nut
palcom dotyku spragnionych,
chcąc marzeń ukoić głód
ułudą pieśni szalonych.

Wciąż gubię w tańcu swój krok,
a deszcz przez całą noc pada,
pod chmury ponury mrok
smutek się z serca wykrada.

Nie odchodź, tańczmy dziś tak,
jakby się wieczność nam śniła,
dzień każdy był, niby rok,
jakbyś kochała mnie, miła.

Więc podaj mi swoją dłoń,
chwytajmy kropelki chwili,
wtulę w twe włosy swą skroń,
będziemy jeszcze tańczyli.

Słyszysz, jak w serc naszych rytm
płynie deszczowa piosenka?
Do nocy wkrada się świt,
tańcz ze mną, tańcz dziś, maleńka!

25 marca 2013 r.