W ogrodach poezji

Śpiewają wiatry i kołyszą
w rytm swoich pieśni liście drzew
i tylko je błękity słyszą,
we wiatrów zasłuchane śpiew.

I płynie wiatrów pieśń daleko,
gdzieś tam, w nieznany, obcy świat.
Może usłyszysz ją nad rzeką,
- słyszysz? To właśnie śpiewa wiatr.

Śpiewajcie, wiatry, me tęsknoty
i wyśpiewajcie ten mój los,
gdy dzień się budzi świtem złotym,
i gdy gwiaździsta przyjdzie noc.

Śpiewajcie wszystkie moje żale,
ponieście je w błękitną dal,
niech nie wracają do mnie wcale,
nie będzie mi tych smutków żal.

Śpiewają wiatry i kołyszą
we wiosnę zapatrzony czas
i płyną przez wieczorną ciszę
wietrzne piosenki ponad las.

17 marca 2013 r.