W ogrodach poezji

Za krokiem krok,
następny krok,
a droga mi się dłuży,
już wkrótce zmrok,
na przerwę czas
w dalekiej mej podróży.

O świcie znów
odejść od snów
muszę, by ruszyć w drogę,
z pieśnią bez słów,
wpatrzony w cel
daleki, dojść nie mogę.

Tak dzień za dniem
idę, choć wiem,
że próżne moje trudy,
nie dojdzie się
do tęczy tej,
lecz kusi blask ułudy.

Twych oczu czar,
to boski dar
i czarnoksięska siła,
w mej duszy żar
spala mnie dziś,
więc idę, moja miła.

Za krokiem krok,
następny krok,
a ty wciąż tak daleko,
przeminął rok,
lecz idę, gdyż
może tam na mnie czekasz.

12 września 2012 r.