W ogrodach poezji

Nie dośniła zima śnieżnych snów
i zielono śmieją się nadzieje,
pachnie wiosna znów kolorem bzów,
do jaskółek słońce już się śmieje.

Wznoszą ptaki lot w błękitny świt,
w niebo się wtulają wdzięcznym śpiewem,
mnie miłości nie wyśpiewa nikt
szeptem czułym, jak wiatru powiewem.

Zaśpiewajcie mi zapachem róż,
maków zaśpiewajcie mi czerwienią,
dni cudowne, rozpostarte wzdłuż
nad zieloną, majową przestrzenią.

Wyśnij, lato, najszczęśliwszy czas,
maluj obraz już spełnionych marzeń,
wtedy, zabłąkany w smutków las
znów na nowo marzyć się odważę.

16 października 2012 r.