W ogrodach poezji

Oddałbym duszę tobie swą na wieczność
za twe uczucie i uśmiech twych oczu,
szedłbym przez piekło albo Drogą Mleczną,
byle cię spotkać i twój dotyk poczuć.

Oddałbym duszę, ale czy ją zechcesz
przyjąć ode mnie, mój piękny aniele?
Cóż, prócz miłości, mógłbym dać ci jeszcze?
- Tylko swą duszę, czy to nie jest wiele?

Teraz jest we mnie i niebo i piekło,
ta miłość moja i moja samotność,
oczu mnie twoich spojrzenie urzekło
i rozkazało iść mi drogą mroczną.

Ja cię nie winię i nie winię świata,
tak być musiało, los swój muszę przeżyć,
za mą tęsknotę cudowna zapłata
- twa miłość do mnie, serce każe wierzyć.

Inspirowany wierszem Judyty ,,Rozkosz pajęcza,,

25 maja 2013 r.