W ogrodach poezji

Zaśpiewały mi skowronki
tam, gdzie ukwiecone łąki,
gdzie się rozkołysał w trawach wiatr,
że nie kocha mnie dziewczyna,
bez miłości tu kraina,
wokół zimny, chociaż piękny świat.

Proszę słońce szczerozłote
- Rozpal życia mi ochotę,
bo już gaśnie, jak ogniska żar,
ja bez miłej żyć nie mogę,
zagubiłem szczęścia drogę
i już mnie nie cieszy życia dar.

Świat poproszę dziś o świcie,
niechaj wplecie w moje życie
Twoją miłość - chcę Twój dzielić los.
Nie idź, nie idź w obce światy,
nie przeżyję takiej straty,
wołam Cię, na cały wołam głos!

Śnijmy nasze życie razem,
przez los przyniesione w darze
- naszych marzeń niech się wyśnią sny,
chcę dla ciebie żyć, kochanie,
Ty żyj dla mnie, niech się stanie
najpiękniejszym słowem słowo: My!