W ogrodach poezji

W Twoich włosów złotych falach
tonie palców moich dotyk,
słońce jasne Ci rozpala
w lśnień puszystość gęste sploty.

I już dusza moja tonie
w nich tęsknotą niepojętą,
zaplątana, jak me dłonie
w barwę włosów Twych przepiękną.

Moja śliczna, pięknooka
czarodziejko mojej duszy
w Twych złocistych szukam lokach
mego szczęścia, Twoich wzruszeń.

Nie odpływaj włosów falą
od mych dłoni, lecz omotaj,
moją duszę odbierz żalom,
czarodziejko moja złota.

Judytko, Tobie dedykuję mój wiersz