W ogrodach poezji

Przepływa czas przez pejzaże
marzeń mych i moich pragnień
i nigdy nikt nie odgadnie,
jak bardzo jest smutno mi,
może się kiedyś odważę,
aby poprosić Cię ładnie,
zanim noc ciemna zapadnie,
czy ze mną chcesz życie śnić?

Czas mija, a ja do Ciebie,
jak dawniej, tęsknię, kochanie,
i mego serca wołanie
ku Twemu serduszku ślę,
błękitnym otulę niebem
każde me słowo i zdanie
w wierszu, by Tobie go zanieść,
byś zawsze kochała mnie.

Czas mija, a ja Cię wreszcie
spotkałem, by z Tobą zostać,
Ty byłaś taka radosna
i taka bądź zawsze już,
ulice w tym naszym mieście
witały nas, kiedy wiosna
cudowne dni nam przyniosła
na czas spokojny, czas burz.

Przemija czas poprzez życie,
lecz nie przeminie w nas miłość,
marzenie drogą zawiłą
złączyło na zawsze nas,
śmiej się, kochanie, o świcie,
bo szczęście nam się przyśniło,
patrz - słońce śmieje się miło,
promyk oświetlił Ci twarz.