W ogrodach poezji

Po pustym świecie wichry wieją,
obłędnie krążą horyzonty,
chyba pożegnam się z nadzieją,
mija bez Ciebie dzień już piąty. *

Chociaż Cię wołam, wciąż nie słyszysz,
tylko ta cisza krzyczy bólem,
czy się pojawisz, miła, dzisiaj,
słowami duszę swą otulę?

Wciąż pędzą wichry pod chmurami
i nad samotnym krążą lasem...
gdzie jesteś poza mymi snami?
Napisz słów kilka, miła, czasem.

Boję się marzyć, gdy zwątpienie,
jak zmora, meczy moje myśli,
życie jest tylko życia cieniem,
gdy znikasz, choć się czasem przyśnisz.

Przepłyną chmury ponad życiem
wichrów rozpaczą i łez deszczem,
czy słów napiszesz kilka dzisiaj,
czy bólu w sercu już nie zmieszczę?