W ogrodach poezji

Ja wiem, ze trudno jest czasem
uśmiechać się, gdy łzy płyną,
lecz uwierz, proszę, tym razem
- będziesz szczęśliwa, dziewczyno.

Uśmiechem witaj poranek,
popatrz, już słońce się śmieje
i Tobie śle zakochane
złote promyki - nadzieje.

Niechaj się serce nie smuci,
nawet gdy w polu jest słota,
radość odeszła, lecz wróci,
bo Twoja dusza jest złota.

Uśmiechaj się, gdy deszcz pada
i włosy całkiem zamoczył,
nie płacz już, bo nie wypada,
gdy ma się cudowne oczy.

Zaczaruj ciszę wieczorem
w piękno barwniejsze od zorzy
uśmiechu ciepłym kolorem,
bo przecież zrobić to możesz.

* Tosiu, Tobie dedykuję, aby Ci podziękować
za ciepłe, pełne życzliwości słowa :))