W ogrodach poezji

Jesteś moją gwiazdką małą
na północnej nieba stronie,
mknę do ciebie wieczność całą,
ale czasu nie dogonię.

Jesteś ciągle tam, daleko,
gdzie mgławica się rozwiewa
ku wieczności mlecznym rzekom
- tam barwami kosmos śpiewa.

Mknę do ciebie, gwiazdko mała
poprzez nieskończone dale,
moja miłość - twoja chwała,
me tęsknoty w niej i żale.

Moja gwiazdko tam, daleko,
barwą złotą mrugaj do mnie,
niech radością mnie urzeką
twoje oczy, te cudowne.

Tobie śpiewam tę piosenkę
i posyłam w barwne dale,
nim przed tobą wreszcie klęknę,
owiniętą gwiezdnym szalem.

Zabłąkana w gwiazd zamęcie
moja droga z wiecznych marzeń.
Twoja miłość - moje szczęście,
moją niosę tobie w darze.

6 kwietnia 2012 r.