W ogrodach poezji

To, co mi
mówiłaś wczoraj,
w sercu tkwi
mym, jak cierń,
smutna dziś
nadeszła pora
w drogę iść...
w drogę iść...

Po co mi
dziś te wspomnienia
oczu twych
- barwy łąk,
po co śnić,
chcieć los odmieniać?
pora iść...
pora iść...

Pragnę już
zapomnieć ciebie,
zapach róż,
dotyk rąk,
chociaż żyć
nie chcę dla siebie,
muszę iść...
muszę iść...

W oczach łzy
wiatr mi osuszy,
minie dni
smutny czas,
ale dziś
muszę wyruszyć,
aby iść...
aby iść...