W ogrodach poezji

Chciałbym tak chociaż raz
obudzić dawny czas,
by znów wróciły
dni, które były
i miłość płonęła w nas.

Zielony wokół świat
śmiał się radością lat,
nadzieja młodo
swoją urodą
wciąż rozkwitała, jak kwiat.

Pięknego lata skwar
i mego serca żar,
pod słońcem złotym
niewinne psoty,
pierwszej miłości czar.

I marzeń pełen kosz,
spełnić obiecał los,
świty radosne
cudowną wiosnę
śpiewały w sercu na głos...

Chciałbym, nie mogę, cóż...
opadły płatki z róż,
świat wokół szary
- życia koszary
i drogi samotnej kurz.

12 lutego 2013 r.