W ogrodach poezji

Nie płacz, maleńka, nie płacz, nie,
gdy widzisz mroczne zło,
maszerujący w tłumie gniew,
wznoszący pięści sto.

Nie płacz, maleńka, nie płacz, nie,
gdy z transparentów wrzask
na świat uparcie zrywa się
w ten nienawiści czas.

Nie płacz, maleńka, nie płacz, nie,
świat nie jest wcale zły,
choć straszny potwór zbudził się,
by krzywdę zrobić ci.

Nie płacz, maleńka, nie płacz, nie,
gdy słyszysz strzałów huk,
ja przecież będę bronił cię,
nie skrzywdzi ciebie wróg.

Nie płacz, maleńka, nie płacz, nie,
przeminą smutne dni,
więc do łóżeczka połóż się,
będziesz mieć piękne sny.

Ten wiersz jest dla Was, którym Breivik nie pozwolił żyć.