W ogrodach poezji

Skały Mordoru czarne kruki
obsiadły, kracząc groźną wieść,
że ponad gór wysokich łukiem
smoki chcą czarnych jeźdźców wieźć.

Jeźdźców bez twarzy i imienia
- pod czarnym płaszczem skryte zło,
groźni są niby przeznaczenie
zrodzone tam, gdzie piekła dno.

Już są gotowe hufce zbrojne,
nie brak im mieczy, mocnych kusz,
na świat przyniosą straszną wojnę
i nikt się im nie oprze już.

Pójdą, gdziekolwiek pan na wieży
myślą rozkaże na świat iść,
ich rolą jest mu ślepo wierzyć,
a cel ich jeden - wroga bić.

**********
Dokąd wędrujesz skalną ścieżką
ponad urwiskiem w mroczny świat,
w którym czarownik groźny mieszka,
wśród skał ponurych hula wiatr?

Twój ciężar, Frodo, ponad siły
- zaklęty w pierścień świata los,
oby twe kroki nie zbłądziły
i nie odebrał ci go ktoś!

Zniszcz zło, co grozi śmiercią świata,
w ognistą przepaść pierścień wrzuć,
by świat się stroił w barwy kwiatów
i mógł szczęśliwe dzieje snuć.

8 maja 2013 r.

Wiersz inspirowany powieścią Tolkiena
     "Władca pierścieni"