W ogrodach poezji

Gdybym mieszkał tuż za ścianą, w tym bloku, co ty,
do twych drzwi miałbym tylko dwa kroki,
kiedy do nich bym pukał, otworzyłabyś mi,
zaprosiłabyś chętnie w swe progi.

Nasze domy daleko, za daleko mój świat,
wiele nas horyzontów dziś dzieli,
choć te same nad nami krążą układy gwiazd,
spotkać ciebie już nie mam nadziei.

Gdybym mieszkał w tym samym, miła mieście, co ty,
wpadłbym czasem do ciebie na kawę,
ale śnią się nam teraz całkiem inne już sny,
dziś nie marzę o tobie już wcale.

Nasze domy daleko, za daleko twój świat,
nie da szans. Nawet czas dziś nas dzieli.
Będę o tobie myślał, patrząc na chaos gwiazd,
tyś jak gwiazda - już nie mam nadziei.

13 maja 2013 r.