W ogrodach poezji

Kiedy zagrają znów walca
i pary do tańca ruszą,
poczuj swe szczęście na palcach
i zatańcz ciałem i duszą.

Niech krążą dokoła światy
marzeń twych i moich tęsknot,
w twej sukni błyszczą brokaty
gwiazd konstelacją przepiękną.

A w twoich oczach wiruje
świat wokół magią błękitną
i coraz bardziej czaruje,
i barwniej marzenia kwitną.

Moja cudowna księżniczko,
w tańcu swe serce ci dałem,
w twych dłoni kołyskę śliczną
drżącymi dłońmi nieśmiało.

A gdy grać walca przestaną
i wszyscy z sali wyjść muszą,
pójdziemy w przyszłość nieznaną
razem i ciałem, i duszą.