W ogrodach poezji

Hej! Pójdę w góry, gdzie ptaki
gniazda budują wśród skał
i widok nie lada jaki
przed wzrokiem swym będę miał.

Zobaczę skaliste szczyty,
zobaczę w dolinie mgły,
a w sinej dali spowity
krąg świata piękny, jak sny.

Hej! Pójdę tam, gdzie strumienie
w dolinie wiją się w dal,
mijając skały, kamienie,
choć odejść z gór będzie żal.

Lecz pójdę strumienia brzegiem,
bo może powiedzie mnie
do Ciebie, miła, choć nie wiem,
czy ujrzę nad brzegiem Cię.

Pragnę pójść z Tobą w te góry,
pragnę wejść razem na szczyt,
wysoko, pod same chmury
i szczęście na jawie śnić.

Hej! Góry, wy moje góry,
wśród szczytów zabłądził wiatr,
opiszę was skromnym piórem
i poślę wiersz miłej w świat.