W ogrodach poezji

Moja Różyczko, rozkwitasz pięknie
swych płatków bielą - rozkoszą snów,
Twoja uroda pyszni się wdzięcznie
radością wiosny, poezją słów.

Moja Różyczko brązowooka,
rozkwitasz pięknie, gdy budzi świt
pod błękitami przestrzeń szeroką,
w której się życie od nowa śni.

Moja Różyczko, nim miasta chaos
wchłonie Cię znowu i zmęczy trud
tych godzin, w których poezji mało,
wiersz mój przeczytaj, przeczytaj wprzód!

Moja Różyczko, słów kolorami
pragnę malować cały Twój świat,
wysrebrzyć noce gwiezdnymi snami,
dniom radość przynieść, którą czas skradł.

Moja Różyczko, nie smuć się, proszę,
nie patrz w tę stronę, gdzie smutne mgły,
czaruję wiersze szczęśliwym losem,
aby je, miła, darować Ci.