W ogrodach poezji

Tobie błękit, Tobie fiolet
moich marzeń ślę,
smutkom płakać nie pozwolę,
bo wciąż kocham Cię.

Gdzie szarymi ulicami
błądzi zwykły dzień,
pomaluje fioletami
każdy smutny cień.

Więc uśmiechnij się pogodnie,
kiedy wstanie świt,
niechaj serca biją zgodnie
nam w radości rytm.

We fiolety i w błękity
zaczaruję czas,
aby kolorowe świty
wciąż witały nas.

Radość pragnę nieść Twym oczom,
słać Ci uśmiech mój,
jesteś Muzą mą uroczą,
ja - poeta Twój.

W błękit stroić i we fiolet
w kolory z mych snów,
swe marzenia dzisiaj wolę,
by Cię cieszyć znów.

Tobie fiolet, moja miła,
Tobie błękit ślę,
byś szczęśliwa dzisiaj była,
byś kochała mnie.

22 czerwca 2013 r.