W ogrodach poezji

Ach, przytul się, przytul, daleko do świtu
i śpiewają gwiazdy znów miłości pieśń,
niech Twe oczy płoną radością szaloną,
już jej nie pozwolę, by odeszła gdzieś!

Tyś piękną Różyczką, twarz masz tak,a śliczną,
pragnę patrzeć wiecznie w oczu piękną toń,
niechaj w naszych dłoniach ta miłość szalona
płonie, gdy swą miłość w Twoją wtulę dłoń.

Niech gwiazdy do rana w tę noc, ukochana,
śpiewają swe pieśni, widząc szczęście w nas,
kiedy w losy świata naszą miłość wplata,
aby wiecznie trwała, nieskończony czas.

Ach, przytul się, przytul, ze mną bądź do świtu,
kiedy sen się skończy, sam zostanę znów,
szczęścia czas jest krótki, znów powrócą smutki,
więc nie odchodź, proszę, miła, z moich snów!

Tobie, Wyśniona