W ogrodach poezji

Za nocą noc w księżyca blask się tuli,
przychodzą i odchodzą w niebyt sny,
wędruje czas wśród mrocznych, pustych ulic
i tylko gwiazdy pieśń śpiewają mi.

Odeszłaś w noc, nie znajdę oczu we śnie,
w przeszłości gaśnie bursztynowy blask,
nie dokończyłem o miłości pieśni,
już wierszy słowa skradł zachłanny czas.

Na płatkach róży zimne gwiazdki rosy
w jasnym księżyca świetle srebrzą się,
uczucie moje warte kilka groszy,
va bank zagrałem, karty były złe.

Odejdę w sny i nikt nie zauważy,
że już mnie nie ma pośród wierszy słów,
twarz miałem smutną już zbyt wiele razy
i nie chcę... nie chcę... nie chcę płakać znów.

Za nocą noc w księżyca blask się tuli,
przyszedł i odszedł jeszcze jeden sen,
wędruje znowu nad hałasem ulic
ze złotym słońcem szary, smutny dzień.